va.

to undo, to unmake, to untie, to loosen, to unbind, to detach, to disjoin, to disunite, to dissolve, to resolve;
to destroy, to demolish, to beat down, to take to pieces, to take asunder, to dismount;
— զկարեալն, to unsew, to unstitch, to rip up;
— զհիւսեալն, to unweave, to unravel;
— զբեռինս, to unpack;
— զբարձս, to dislocate, to put out of joint, to disjoint;
— զազդերս, to make hip-shot, to dislocate one's thighs;
— զոք յաթոռոց, to depose from the throne;
— զբարեկամս, to part, to separate, to sever;
զկնի քակելոյ տօնիցն, the holidays being finished.

ն.

καθαιρέω destruo λύω, παραλύω, καταλύω solvo, dissolvo κατασπάω distraho. Յորմէ կազմի եւ սաստկականն Քակտել. Քայքայել. Աւերել զմիութիւն զօգելոց. քանդել. խախատել. կործանել. խլել. եղծանել. քակել, աւրել, փճացնել.

Քակեսցես զսեղանն բահաղու։ Քակեաց զամուրս։ Ժամանակ քակելոյ, եւ ժամանակ շինելոյ։ Քակեսցեն զքարինսն։ Քակեալ քանդեցին զպարիսպն։ Քակեաց զհզօրս յաթոռոց։ Քակեցէ՛ք զտաճարդ։ Զմիջնորմն ցանկոյն քակեաց։ Հողմ մեծ ուժգին որ զլերինս քակիցէ։ Քակել զբարձս քո։ Քակեսցին բարձք նորա։ Քակեցաւ անտառն անկախիտ։ Քակեցէ՛ք քակեցէ՛ք, մինչեւ ի հասուցէ՛ք.եւ այլն։

ՔԱԿԵԼ. διχάζω, διαχωρίζω divido, separo. Բաժանել. զատուցանել. մեկնել. զատել.

Այր խորամանկ քակէ զբարեկամս։ Պատճառս խնդրէ այր, որ կամիցի քակել ի բարեկամաց իւրոց։ Քակէ զբարկեամս եւ զընտանիս։ Եկի քակել զայր ի հօրէ իւրմէ, եւ զդուստր ի մօրէ, եւ զհարսն ի սկեսրէ իւրմէ։ Աղքատն եւ ի բուն բարեկամէ անտի քակի։ Քակեսցին ոմանք ի հաւատոցն.եւ այլն։

Սկսան քակել ի մի մեանց եւ կարի մերձաւորքն։ Զհայր եւ զորդի քակէր ի միմեանց։ Յորժամ սկսանի գործ միանձնութեանն, քակին յամնեայն ընչից իւրեանց. (Իգն.։ Եղիշ. ՟Բ։ Եւս. պտմ. ՟Բ. 17։)

Քակէր զանձն յերկրաւոր իրաց, եւ չոգաւ զհետ երկնաւոր իրաց. (Երզն. մտթ.։)

ՔԱԿԵԼ. διαλύω dissolvo Լուծանել. ցրել. վերցնել, աւրել.

Քակեա՛ զխարդախութիւն բռնութեան վաճառաց քոց. (Ես. ՟Ծ՟Ը. 6։)

Զճշմարտութեանն ոք խորհելով քակել զոճ։ Քակեսցէ զիշխանութիւնս. զոր նորա զօտարաց կարծեալ՝ զինքն քակէ. (Խոր. ՟Ա. 5։ ՟Բ. 12։)

Քակէ զբարեկարգութիւն հոգւոյն. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Գ։)

Լուծեալ եւ քակեալ է զօրութիւն մահու։ Զնազելի զպարծանս նոցա քակեալ։ Զկնի քակելոյ (այսինքն արձակման) տօնիցն գայր ի յորդանան։ (Ոսկ.յհ.։)

Տանջանօք քակեալ զկենցաղն. այսինքն լուծեալ ի կենաց. (Ոսկ. գծ.։)