hy    |   fr

Աղօթատուն

s.

chapel, place of prayer.

cf. ԱՂՕԹԱՆՈՑ.

Անօթ տանջանարանին (ցուլ պղնձի՝) եղեւ նոցա աղօթատուն. (Ճ. ՟Բ.։)

Զաղօթատուն նոցա լցեալ արամբք՝ այրել հրամայէր. (Վրդն. պտմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աղօթատուն աղօթատունք
accusatif աղօթատուն աղօթատունս
génitif աղօթատան աղօթատանց
locatif աղօթատան աղօթատունս
datif աղօթատան աղօթատանց
ablatif աղօթատանէ աղօթատանց
instrumental աղօթատամբ աղօթատամբք