of or belonging to prayers;
that prays to God.
δεητικός precatorius Սեպհական աղօթից. որ ինչ հայի յաղօթս. մաղթողական.
Պարգեւէ աղօթական բանիցն զվճիռ մահուն. (Փիլ. յովն.։)
Աղօթական է բանս, եւ յուսոյ. (Լմբ. առակ.։)
Աղօթական զբանն՝ նոցա առաջի դնէ. (Սարգ. յուդ. ՟Ա։)
Ճոխացուցանէ պայծառապէս զամենայն աղօթական ժամակարգութիւնս. (Յհ. կթ.։)
Զայս աղօթականս միմեանց տային. (Բրս. ՟խ. մկ.)
յն. παρακλητικός որ է՝ մխիթարական՝ միանգամայն եւ աղաչողական։
εὑχόμενος, ἰκέτης orans, supplex որ եւ ԱՂՕԹԱՐԱՐ, ԱՂՕԹԱՒՈՐ. Այն՝ որ յաղօթս կայ. աղօթօղ. պարապեալն յաղօթս եւ ի խնդրուածս, եւ ուխտաւոր. աղօթք ընօղ. տուա ետեն, տուաճը.
Ձեռն իսկ է լեզու աղօթականաց, եւ նովաւ բուռն հարկանեմք զոտիցն Աստուծոյ։ Ո՛չ զաղօթականաց զգեցեալ զկերպարանս. (Ոսկ. մտթ.։ յորմէ եւ Մանդ. ՟Դ։)
Աղօթականքն անդադար լինէին յաղօթս իւրեանց. (Եղիշ. ՟Գ։)
Պէտք են աղօթականին՝ աներկմիտ հաւատով զաղօթսն Աստուծոյ նուիրել։ Յօրինակ աղօթականաց. (Խոսր.։)
Աղօթական անխրախոյս. (Նար. ՟Ծ՟Զ։)
Ի ձեռն աղօթական եղբարցդ ուխտաւորաց. (Շ. թղթ.։)
Հոգի աղօթական ունէր եւ Աննա մարգարէուհի. (Լմբ. հանգ.։)
Դրդուեաց զաղօթականն զԻսահակ առ ի օրհնել զԵսաւ ո՛չ ողորմ, այլ՝ կարծիք ապաշխարութեան առ լաւն. քանզի ետես զնա՝ զի լայր. (Փիլ. լին.։)