traveller;
passenger;
ի ձեւ —ի, in travelling trim.
ὀδοιπόρος viator. Ուղեգնաց, ճանապարհորդ. անցաւոր. հետեւօղ. ճամբորդ .... գրի սխալանօք եւ Ուղղեւոր, Ուղղաւոր.
Ետես զայրն ուղեւոր ի մէջ հրապարակի քաղաքին։ Հասանիցէ ի վերայ քո իբրեւ զչար ուղեւոր (կամ ճանապարհորդ) տնանկութիւն. (Դտ. ՟Ժ՟Թ. 17։ Առակ. ՟Զ. 11։)
Աղաչէ զնմանեալսն ուղեւորաց երից՝ օթեւանս առնուլ առ նմա. (Փիլ. իմաստն.։)
Հատուցանել քեզ՝ իբրեւ աղքատ ուղեւոր թագաւորի ճաշ. (Արշ.։)
Հանդիպի ոմանց ուղեւորաց քաշտեօք նաւուց. (Մագ. ՟Ժ՟Ա։)
Ռահահորդ ուղեւոր երկնընթաց. (Շ. տաղ.։)
Անգիւտ կորստեանն ուղեւոր կացուցանէ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Մարգարէից հետոց ուղեւոր. (Մագ. ՟Ժ՟Ա։ Նար. մծբ.։)
ՈՒՂԵՒՈՐ. որպէս ուղեւորիչ կամ ուղեցոյց, ուղղիչ. առաջնորդ.
Ի յերկնայնոց երկնաւորին, եւ զիս յերկինս ուղեւորին (կամ ուղղեւորին). (Յիսուս որդի.։)