passenger, traveller;
fugitive, transitory, perishable, temporal, frail, vain.
πάροδος, διοδεύων, παροδεύων. viator, transiens, permeans. Որ անցանէ. իբր Անցորդ. ճանապարհորդ. ուղեւոր. անցւոր, ճամբորդ. եօլճու.
Եկն անցաւոր առ այրն մեծատուն. (՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Բ. 4։)
Անցաւորք. զանցաւորս. անցաւորաց ճանապարհի. (Սղ. ՟Հ՟Թ. 13։ ՟Ձ՟Ը. 42։ Յոբ. ՟Ի՟Ա. 29։ Եզեկ. ՟Ե. 14։ ՟Ժ՟Զ. 15. 25։ ՟Լ՟Զ. 34։)
παραπορευόμενος, φεύγων. transitorius, fugax. Անցական. անցանելի. վաղանցուկ. եղծանելի. կեչիճի.
Իբրեւ զծաղիկ անցաւոր. (Սոփ. ՟Բ. 2։)
Զորս իբրեւ հաստատունս համարեցայք, եւ ոչ անցաւորս. (Ամովս. ՟Զ. 5։)
Անցաւոր արարածք. (Ագաթ.։)
Անցաւոր ժամանակօք ... Ի յանցաւորացս աստի. (Կորիւն.։)
Աւա՛ղ փառացս անցաւորի. (Խոր. ՟Բ. 12։)
Անցաւորաւս զանանց բարութիւնսն շահել. (Խոսր.։)
Անցաւոր վարձու. (Նար. մծբ.։)
իբր Անցեալ.
Զուգաթիւ աւուրց դարուցս անցաւորաց. այսինքն անցելոց մինչեւ ի գալուստ քրիստոսի. (Շար.։)
Ընդ որ լինի անցանել.
Պանդոկ մի կայր ի վերայ երկրի՝ ի յանցաւոր ճանապարհի. (Շ. յառակս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անցաւոր | անցաւորք |
| accusatif | անցաւոր | անցաւորս |
| génitif | անցաւորի | անցաւորաց |
| locatif | անցաւորի | անցաւորս |
| datif | անցաւորի | անցաւորաց |
| ablatif | անցաւորէ | անցաւորաց |
| instrumental | անցաւորաւ | անցաւորաւք |