Անց, ի, իւ, անցք, ից

s.

ԱՆՑ ԱնՑՔ. διάβασις, διέξοδος , δίοδος, πάροδος. transitio, transitus, via, per quam transitur. Անցանելն, անցումն. ճանապարհորդութիւն, գնացք. եւ Ճանապարհ անցանելոյ. անցնիլը, անցնելու ճամբայ. կեչմէսի, կէչիտ.

Ճճեաց անցիւ եւ սողնոց շչմամբ խուճապեալք. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 9։)

Անցք ստուերի են կեանք մեր. (Իմ. ՟Բ. 5։)

Ոչ կամեցաւ եդոմ տալ անց (յն. անցանել) իսրայէլի ընդ սահմանս իւր. (Թուոց. ՟Ի. 21։ Մինչեւ անց. (յն. անցանօղ) ոչ լինիցի ընդ նա յերեսաց գազանացն. Եզեկ. ՟Ժ՟Դ. 15։)

Կալան զանցս յորդանանու։ Կոտորեցին զնոսա յանցսն յորդանանու։ Ճանապարհ անցից։ Յանցս ճանապարհաց. (Դտ. ՟Դ. 28։ ՟Ժ՟Բ. 6։ Ես. ՟Ծ՟Ա. 10։ Մտթ. ՟Ի՟Բ. 9։ Իսկ իբրեւ ճանապարհ, տե՛ս Ծն. ՟Լ՟Ը. 14։ Ես. ՟Ժ՟Ա. 16։ Երեմ. ՟Է. 34։ ՟Ժ՟Դ. 16։ Կամ որպէս հետք, Իմ. ՟Ե. 13։)

Առաջին անցն (իսրայէլի) օրինակէ զչափ մարմնաւորութեան. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Եղեւ նա անց եւ կոխան ամենայն չարեաց. (Եփր. համաբ.։)

Ոչ տուեալ նմա անց։ Յանցէն երկուցեալ կարծեմ յորձանացն։ Քամահաբար արար զանցն. (Փիլ.։)

Ոչ լինէր անց կերակրոյ ընդ պորտ նորա. (Եւս. պտմ.։)

Ունկն մուտ է եւ անց բանի. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Ի յանցին հրձիգ արար զմեծ եկեղեցին. (Արծր. ՟Գ. 2։)

Հատեալ զչուանս՝ զգուշանային անցիցն. (Խոր. ՟Գ. 13։) Անվթար զանցիցն առնել գնացս։ Դիւրագոյն անցս իւրոց պատրաստել ոտից. (Պիտ.։)

իբր Շիջումն ճրագի. ճրագին՝ մոմին անցնիլը.

Պատրոյգն օրէնքն էր ի յանց եկեալ. զոր ոչ շիջոյց, այլ ելից. (Երզն. մտթ.։)

Դադարումն վշտաց. նեղութեան անցնիլը՝ դադարիլը.

Բազում ժամանակ եւ շատ թիւք ամսոց մաշեալ են, եւ ես ակն ունիմ, զի ոչ եղեւ անց վշտացս. (Վանակ. յոբ.։)

ԱՆՑ. ՅԱՆՑԻ. ԱՆՑ ԵՒ ԱՆՑ. Հարեւանցի զանցումն. անցողաբար. իւստիւնքէոյիւ.

Ոչ վարկպարազի, եւ յանցի, եւ գործ առ գործով. (Փիլ. լին. 245։)

Մի՛ վայրապար անց եւ անց արասցուք զաւազակաւն, եւ մի՛ ամօթ վարկցուք վարդապետ առնուլ մեզ. (Ոսկ. ի խաչն.։)

Մի՛ վեր ի վերոյ անց եւ անցս առնիցէք. (Ոսկ. ղկ.։) իբր յն. παραδρομέω. praetercurro. եան չոզըպ կեչմեք.

πάσχα. pascha. Որ եւ ԱՆՑԱՐԱՆ. այսինքն Զատիկ հրէից. պասէք. ֆասէգ.

Փեսեկդ թարգմանի անց. արդ զենուն զանցարանս՝ զբնակութիւն փոփոխեալ ըստ հրամանաց բանին. (Փիլ. ել.։)

ԱՆՑ, կամ ԱՆՑՔ. Վիժած. անցուցեալ. ἕκτρωμα. abortus. անցուցած. տիւշիւք.

Վիժածք եւ թերածինք եւ անցք գտանին. (Փիլ. այլաբ.։)

Վիժածս եւ անցս արտայայտել բոյսս. (Պիտ.։)

ԱՆՑ ԵՒ ԴԱՐՁ ԱՌՆԵԼ. իբր Երթեւեկել. անցուդարձ ընել.

Վա՛յ ուր նոքա անց եւ դարձ արարին. (Լաստ. ՟Ա։)

ԱՆՑՔ. որպէս Կիրք. ախտ. վիշտ. πάθος. passio (ուստի իտալ. passare է անցանել).

(Աստուած) ո՛չ եթէ անցից անցիւք ինչ հայր եղեւ. (Կոչ. ՟Է։)

Էանց եւ ընդ նա ինչ մի յանցից մարդկութեան. յն. կրեաց ինչ մարդկային. (Կոչ. ՟Բ։)

Պաշարեալ գտանին ի ցաւոցն անցից անցիցն. (Եւագր. ՟Գ։)

Յանցից չարչարանացն նեղեալ են. անդ. եւ (՟Դ. ՟Է։)

Զամենայն անցս մարմնոյն յանձն առեալ. (Ագաթ.։)

Զանցս աղետին. (Յհ. կթ.։)

ԱՆՑՔ. ἁπόβασις, συμβαίνον, συμβεβικός. eventus, accidens, casus. Դիպուած պատահարաց. հանդիպումն պէսպէս իրաց կամ գործոց, վաստակոց կամ տառապանաց եւ այլն. գլխէն անցած՝ եղած կամ ըլլալիք բաները։ կեչիտ, գազա.

Պատմէին նոցա զամենայն անցսն՝ որ անցին ընդ եղբարսն. (՟Ա. Մակ. ՟Ե. 25։)

Խօսէին ընդ միմեանս վասն ամենայն անցիցն անցելոց. (ղկ. ՟Խ՟Դ. 14։)

Այսպիսի անցք անցին ընդ իս. (Ղեւտ. ՟Ժ։ 19։ Տե՛ս եւ Ել. ՟Բ. 4։ ՟Բ. Մակ. ՟Դ. 24։ Մտթ. ՟Ի՟Բ. 19։ Գաղ. ՟Գ. 4։)

Այնպիսի անցս կրեցին. (Ղկ. ՟Ժ՟Գ. 2։)

Զբոլոր կիրս անցից կենցաղոյս պատմեցին։ Ի վնասակարն վհատել անցից. (Պիտ.։)

Անցից ապառնեացն. (Նար. ՟Լ՟Թ։)