to work, to labour at, to do;
to gain, to acquire, to earn;
— զերկիր, to till, to dig, to cultivate.
cf. Վաստակիմ.
πονέω laboro ἑργάζομαι operor. Գործել. մշակել. բանիլ. իշլէմէք.
Որ յառաջին ժամէն վաստակեցին զայգին։ Վաստակեմք զորթ այգւոյ։ Մեղուք զմեղր վաստակեն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ. եւ Սարգ. ՟գ. յհ.։ Վրդն. սղ.։)
ՎԱՍՏԱԿԵՄ եւ ՎԱՍՏԱԿԻՄ. ձ. ռմկ. ոճով՝ իբր վաստըկիլ. περιποιέομαι acquiro. Շահել՝ ստանալ աշխատութեամբ
Սակաւ վաստակիմ, եւ բիւրս վատնեմ. (Նար. ՟Հ՟Ա։)
Քեզ որդի վաստակեցեր։ Վաստակէր նա աւուր միոյ իւրովն արուեստիւ դրամս դանկոյ միոյ. (Վրք. հց. ՟Ը. ՟Ժ՟Դ։)
ն.չ.ձ.հ. ՎԱՍՏԱԿԵՄ ՎԱՍՏԱԿԻՄ. ն.չ.ձ.հ. πονέω, κοπιάω, μοχθέω laboro, fatigor, molesta afficior. Վաստակ լինել. աշխատիլ. տաժանիլ. տառապիլ. ջանալ. յոգնիլ. խոնջիլ. լքանիլ. ձանձրանալ.
Վաստակոց իմոց՝ զոր ես վաստակեցի (կամ ջանացայ)։ Ի վաստակս՝ զոր վաստակեցայ (կամ ջանացայ)։ Մի՛ եւս վաստակեցեն ընդունայն։ Զուր ուրեմն վաստակէի։ Ոչ քաղցիցէ, եւ ոչ վաստակեսցի։ Վաստակեսցին մանկունք։ Ընթասցին, եւ մի՛ վաստակեսցին։ Մինչ ի վաստակել սրտի իմոյ.եւ այլն։
Ապախտ արարեր զվաստակն քո՝ զոր ինձ վաստակեցեր. (Ագաթ.։)
Ոչ երբէք զարդարութեամբ վաստակեալ էր ի մանկութենէ. (Եղիշ. ՟Է։)
Վասն աշխատութեան ի վաստակիլն խոյս տալով։ Զօրագլուխքն վաստակեալք ձանձրացեալք լինէին յաշխատութենէ հանապազորդ պատերազմաց. (Խոր. ՟Բ. 61։ ՟Գ. 42։)
Եւ Յիսուս վաստակեալ ի ճանապարհէն՝ նստէր ի վերայ աղբերն. (Յհ. ՟Դ. 6։)
Վաստակեաց յուղեւորութեան մարմնոյ։ Վաստակեցաւ որպէս մարդ. (Յհ. իմ. երեւ. Շ. ընդհանր.։)