fatiguing, labouring, giving oneself trouble, laborious;
meritorious, well deserving;
tired, weary;
husbandman;
— այր, a man of merit, a deserving man.
κοπιῶν, ὀ ἑν κόποις laborans եւ ἑννοοῦν benevolus. Որ վաստակի. աշխատաւոր. աշխատասէր. արդիւնաշատ. արդիւնարար. միամիտ եւ հաւատարիմ. եւ Վաստակեալ. խոնջեալ.
Տրիփոնեայ եւ տրիփոսեայ վաստակաւոր ի տէր։ Փրկութիւն եղիցի մեզ, եւ վաստակաւորաց պարսկաց (առ պարսիկս)։ Տնանկ եւ վաստակաւոր եմ ես ի մանկութենէ իմմէ. (Հռ. ՟Ժ՟Զ. 12։ Եսթ. ՟Ժ՟Զ. 23։ Սղ. ՟Ձ՟Է. 16։)
Մրջիւն գործունեայ եւ վաստակաւոր է. (Վեցօր. ՟Թ։)
Ես խնայեցի ի քեզ իբրեւ ի վաստակաւոր։ Ոչ խնայեցի յիմ վաստակաւոր սիրելի գրիգորիոս։ Հանգուսցէ (տէր) զամենայն վաստակաւորս իւր. (Ագաթ.։)
Զվաստակաւորսն մեր զվարդան եւ զայլ ընկերս։ Սիրել զվաստակաւորսն, եւ ատել զանվաստակն։ Ընտրել զվաստակաւորն յանվաստակէն. (Փարպ.։)
Զփրկագործն աստուած հանապազ օրհնեսցեն, որ յաղագս մարդկան այնքան վաստակաւոր է. (Ճ. ՟Ա.։)
Վաստակաւորաց (երկրագործաց) գլուխն եւ իմաստունն. (Վստկ. ՟Ճ՟Ծ՟Ա։)
Ծանեայ, զի վաստակաւոր է մանուկն. ամենայն վաստակաբեկ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ե։)
Կեցջի՛ր վաստակաւորդ. այսինքն աշխատեալ, ի զուր խոնջեալ. տառապեալ. (Վրք. հց. ձ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վաստակաւոր | վաստակաւորք |
| accusatif | վաստակաւոր | վաստակաւորս |
| génitif | վաստակաւորի | վաստակաւորաց |
| locatif | վաստակաւորի | վաստակաւորս |
| datif | վաստակաւորի | վաստակաւորաց |
| ablatif | վաստակաւորէ | վաստակաւորաց |
| instrumental | վաստակաւորաւ | վաստակաւորաւք |