unhappiness, misfortune, ill or bad luck;
misery, calamity.
κακοδαιμονεία infelicitas κακοπραγία, δυσπραγία sors dura, res adversae. Չարաբախտութիւն. թշուառութիւն. հիքութիւն. արկածք. խեղճութիւն, դժբախտութիւն, փորձանք.
Եհաս վատաբախտութիւն զակեդմոնացւոցն։ Վասն վատաբախտութեան նորա. (Նոննոս.։)
Այնոցիկ՝ որք բարաբախտութեամբք են յաջողեալք, եւ այնոցիկ՝ որք ի վատաբախտութեան են. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Հանդուրժել բարեբախտութեան եւ վատաբախտութեան, եւ պատուոյ եւ անպատուութեան. (Արիստ. առաք.։)
Անտանելի աղետիւք յամենայն կողմանց զվատաբախտութեանցն կրեն հեքութիւնս։ Ամենաչար վատաբախտութիւն. (Պիտ.։)
Ի վատաբախտութեան անմխիթարելի. (Ոսկ. սղ.։)
Զերծ յայժմու թշուառութենէս եւ ի վատաբախտութեանցս. (Վրդն. լս.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | վատաբախտութիւն | վատաբախտութիւնք |
accusatif | վատաբախտութիւն | վատաբախտութիւնս |
génitif | վատաբախտութեան | վատաբախտութեանց |
locatif | վատաբախտութեան | վատաբախտութիւնս |
datif | վատաբախտութեան | վատաբախտութեանց |
ablatif | վատաբախտութենէ | վատաբախտութեանց |
instrumental | վատաբախտութեամբ | վատաբախտութեամբք |