misfortune, misery, adversity, wretchedness.
ՀԻՔՈՒԹԻՒՆ կամ ՀԻԳՈՒԹԻՒՆ. Հէք գոլն. թշուառութիւն. ողորմելութիւն. խեղճութիւն.
Նախանձոտն զայլոց թշուառութիւն՝ իւր փառաւորութիւն համարի, եւ զբարիս ընկերացն՝ անձինն հիքութիւն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 15։)
Յամենայն կողմանց յորդեալ հիքութեանցն վտանկք։ Որ ամենաթշուառ հիքութեանցն եղանի պատճառ։ Եղկելիք յոյժ, եւ լի հիքութեամբ։ Կենազրաւ հիքութեամբ (այսինքն ողորմ մահուամբ). (Պիտ.։)
Ամենայն հիգութեան առիթ զսա գոլ ասէ. (Ճ. ՟Ա.։)
Յայսպիսի անհնարին հիքութիւնս կապեմք զանձինս մեր։ Յուշ առնէ նոցա զառաջին հիքութիւնն իւրեանց եւ զանարժանութիւնն. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Ը. եւ Սարգ. յուդ. ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հիքութիւն | հիքութիւնք |
| accusatif | հիքութիւն | հիքութիւնս |
| génitif | հիքութեան | հիքութեանց |
| locatif | հիքութեան | հիքութիւնս |
| datif | հիքութեան | հիքութեանց |
| ablatif | հիքութենէ | հիքութեանց |
| instrumental | հիքութեամբ | հիքութեամբք |