adj.

receiving or lodging strangers, hospitable.

s.

ξένιος hospitalis ξενοδόκος, ξενοδόχος hospes, qui hospites sive peregrinos excipit. Ընկալուչ կամ ընդունօղ հիւրից. ասպնջական. վանատուր. հիւրասէր. հիւրամեծար.

Կարէ զանազանապէս հիւրընկալն ... հիւրընկալին հետեւելով արամազդայ. (Պղատ. օրին. ՟Ե։)

Պատուելով զհիւրընկալն զեւս (զարամազդ). (անդ. ՟Ժ՟Բ։)

Ամբարձ զաչսն հիւրընկալն, ետես զարսն. (Սարկ. հանգ.։)

Ոչ ասէ հիւրընկալ, այլ հիւրասէր։ Ոչ միայն հիւրընկալ, այլեւ հիւրասէր լինել. (Շ. ընդհ.։)

Զի մի՛ զհիւրընկալն տրտմեցուցանիցէք. (Երզն. մտթ.։)

Արար զնա դռնապան. յետ տաւոյ մի կարգեաց զնա հիւրընկալ. (Հ=Յ. մայ. ՟Ժ՟Ե.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հիւրընկալեմ, եցի

Հիւրընկալութիւն, ութեան

Voir tout