ՀԻՒՐՈՅԹ ՀԻՒՐՈՅՔ. cf. ՀԻՒՐԸՆԿԱԼՈՒԹԻՒՆ. որպէս Հացկերոյթք.

Ընկալեալ զհիւրոյթսն՝ հաստատէ զաւետիս ծննդեան սահակայ. (Նախ. ծն.։)

Աղաչէր մի՛ զանց առնելայլ զհիւրոյսն ընդունել։ Իջականս առնուլ, եւ զհիւրոյս կրել՝ համբերին հրեշտակք առ մարդիկ. (Փիլ. իմաստն.։)