Your research : 2 Results for ա

Entries' title containing ա : 10000 Results

Աչառութիւն, ութեան

s.

respect of persons, partiality.


Աչարձակութիւն, ութեան

s.

look of love, longing eye, amorous glance, lust.


Աչացաւ

adj.

that has bad eyes;

s.

ophthalmy.


Աչացաւութիւն, ութեան

s.

complaint, pain in the eyes;
ophthalmy.


Աչացու

cf. Զաչացու.


Աչիկայ

cf. Զաչացու.


Աչեայ, չէից

adj.

that has eyes, that sees.


Աչեղ, ի, աց

adj.

that has a fine eye.


Աչեր

pl. s.

cf. Աչք.


Աչիկ

pl. s.

cf. Աչք.


Աչկունք

pl. s.

cf. Աչք.


*Աչխփիկ

s.

blindman's-buff.


*Աչկապուկ

cf. Աչխփիկ.


Աչոց, ցաց

s.

cf. Ակնոց.


Աչք, աչաց

pl. s.

eyes, sight, look;
աչս արկանել՝ արձակել, to cast eyes upon, to desire;
ըստ աչս դատել, to judge by first sight;
յաչս դնել, to despise;
առ աչս հայել, to pay respect to persons;
յաչաց հանել, to render odious;
յաչաց ելանել, to be in disgrace, to lose the good graces of any one;
առ աչօք, fantastical, fanciful, chimerical;
visibly;
առ աչօք ինչ՝ տեսիլ՝ երեւոյթ, spectre, phantom, ghost, vision, illusion;
կալ աչաց, to become blind, cf. Կուրանամ;
աչս առնուլ, cf. Աչառեմ;
թերաբաց —, half-closed eyes;
յաչս դնել, to be bold, to brave, to defy;
— յարտասուս, tears in the eyes, weeping;
զաչս ի վայր արկանել, to lower the eyes;
ցաւ աչաց, cf. Աչացաւ, cf. Աչացաւութիւն.


Ապա, Եւ ապա

adv.

afterwards, then, immediately afterwards;
consequently, in consequence;
finally, at last;
secondly;

conj.

then, therefore;
առ յապա, one day, some day;
for the future;
յ—յս, առի յ—յս, henceforth, for the future;
առ ի յ—յսն յիշատակ, a monument for posterity, for the remembrance or memory;

s.

առ յապայք, the future;
future things;
յիշեա, որդեակ, զառ յապայսն, remember, son, the future.


Ապաբան

adj.

without reason, without answer, without reply.


Ապաբանութիւն, ութեան

s.

eulogy, praise.


Ապագայ, ից

adj.

that is to come, future, posterior.


Ապագովանք

s.

blame, dispraise.


Ապագովութիւն, ութեան

s.

cf. Ապագովանք.


Ապագովեմ, եցի

va.

to dispraise, to blame.


Ապա եթէ

conj.

but if, if, in case that;
— ոչ, if not, otherwise, else.


Ապաղէն

adj.

unarmed;
յ— մարանչել, to fight without weapons.


Ապա թէ

cf. Ապա թէ.


Ապաթարց, ի

s. gr.

apostrophe.


Ապաթոյն

adj.

without venom, without poison.


Ապաժամ

adj.

tardy, too late;
out of season.


Ապաժաման

adj.

that comes or happens too late, tardy;
out of season.


Ապաժոյժ, ժուժաւ

adj.

intolerable, rinsufferable, insupportable;

s.

menses;
blood, river or shedding of blood;
տապալիլ յարիւն յ—, յ— թաւալիլ, յարիւն եւ յ— համակիլ, արեամբ եւ ապաժուժաւ թաւալիլ, to be bloody, stained with blood;
ընդ քիրտն եւ ընդ — գալ, ընդ քիրտն եւ ընդ — գալ, to sweat blood and water, to make great force, to fatigue on'es self to death;
— բերումն, intemperateness, violence.


Ապալեր

adj.

desert, uncultivated.


Ապալերկ

cf. Ապալեր.


Ապախուրեմ, եցի

va.

to take off one's hat.


Ապախտ

adj.

vain, useless, neglected, slighted, forgotten;
առնել, to neglect, to forget, to slight, to violate, to infringe, cf. Արհամարհեմ, cf. Խոտեմ;
— լինել, cf. Անպիտանամ.


Ապախտանամ, ացայ

vn.

to forget, to be ungrateful.


Ապախտարք, րաց

pl. s.

bad omen, sad destiny.


Ապախտաւոր, աց

adj.

ungrateful.


Ապախտաւորութիւն, ութեան

s.

ingratitude.


Ապախտիք, տեաց

s.

cf. Ապախտաւորութիւն.


Ապակագործ, աց

s.

glassmaker;
glazier.


Ապակագործութիւն, ութեան

s.

art of making glass;
glass-house, glass-works, glass-trade;
glazing, glazier's work.


Ապական

adj.

corrupted, corruptive.


Ապականագործ

adj.

that corrupts, corrupter, destructive.


Ապականասէր

adj.

that likes corruption.


Ապականարար, ի, աց

adj.

cf. Ապականագործ.


Ապականացու, աց

adj.

corruptible.


Ապականեմ, եցի

va.

to corrupt, to spoil;
to alter, to change, to falsify;
to contaminate, to soil, to dirt, to spot;
to cause to rot, to putrefy;
to deform, to disfigure;
to deprave, to seduce;
to pollute, to profane;
to poison, to infect;
to vitiate;
to debauch, to lead astray;
— զկոյս, to deflour, to debauch;
— զսիրտ, to corrupt the heart;
— զտեսիլ մորուաց, to shave;
— զառողջութիւն, to ruin the health;
— զբարս, to corrupt the morals;
— զօդ, to infect the air;
— զհամբաւ, to libel;
— հրոյ զլերինս, to consume, to burn, to devour the mountains;
— զխորհուրդս ուրուք, to render useless advice;
— զմիտս, to seduce.


Ապականիմ, եցայ

vp.

to be corrupted, ruined, spoiled;
to dirty one's self;
— ընդ ումեք, to sin with some one.


Ապականիչ

adj.

corruptive, contagious, infectious.


Ապականութիւն, ութեան

s.

corruption;
destruction, ruin;
contamination, infection;
depravity, perversion, degeneration;
putrefaction, rottenness, sourness, staleness, rancidity;
— կուսի, defloration, debauchment;
տեղի՝ դուբ ապականութեան, sepulchre, tomb;
— բարուց, corruption, depravation of morals or manners;
յ— դնել՝ դարձուցանել, կարգել, հասուցանել, cf. Ապականեմ;
յ— դառնալ, լինել, անցեալ գնալ, cf. Ապականիմ;
ձմեռն ապականութեան, the winter destroyer or spoiler.


Definitions containing the research ա : 1957 Results