adj.

that has bad eyes;

s.

ophthalmy.

adj.

ὁφθαλμιαίων, νοσῶν τὰς ὅψεις. oculis laborans. Ունօղ զցաւ աչաց. ախտացեալ աչօք. աչքը ցաւոտ.

Ժանգ ջրոյն կարմիր եւ սպիտակ. եւ մինջեւ ցայսօր օգնէ աչացաւաց. (Խոր. պտմ. հռիփս.։)

Աչացաւացն ի տապ արեւու ոչ է զօրութիւն. (Նար. ՟Ծ՟Գ։ եւս եւ Լմբ. յայտն.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 6։)

Աչացաւն կշտամբեալ յանդիմանի յարեգակնային ճառագայթիցն. (Մեկն. ՟բ. կոր.։)

Կին մի աչացաւ լեալ՝ խաւարեցաւ լոյսն. (Հ=Յ. հոկտ. ՟Ժ՟Զ.։)

Եւ պարզապէս՝ Կոյր, զաչացու.

Ընդ աչացաւացն նեղելոց մեծակական ձայնիւ հառաչեմ. (Նար. ՟Ժ՟Է։)

s.

cf. ԱՉԱՑԱՒՈՒԹԻՒՆ.

Տարին ցաւագին, եւ աչացաւ բազում։ Աչացաւ յոլով, ապա տղայոց մահ. (Տօմար.։)

Աչացաւին դարմա՛ն տար աչացն. (Կոչ. ՟Բ.) ի յն. ասի, Ընդ սկսանիլ աչացաւութեան դարմա՛ն տար ըստ ժամանակին։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Աչացաւութիւն, ութեան

Voir tout