legitimate, authentic, genuine;
true, frank, sincere;
intimate, cordial;
related, near, familiar;
brother;
հարազատ որդի, legitimate son.
ՀԱՐԱԶԱՏ γνήσιος germanus, genuinus. գրի եւ ՀԱՅՐԱԶԱՏ. (որպէս թէ ի միոյ ազատ ի հօրէ, կամ ի նոյն հօրէ զատուցեալ, կամ համճեա. յարճետ. իբր ռմկ. զաթը՝ ճէտտը մէկ. կամ պայազատ. իբր որդի յաջորդ հօրն. լծ. լտ. հէրէս, հէ՛րէտիս ժառանգ. կամ գօհէրէնս ընդակից. cf. ՀԱՄԱՀԱՐԶ։) Եղբայր համահայր. եւ Իսկական. մէկ հօր զաւակ եղբարներ կամ քուրեր.
Եղբարց հարազատաց։ Զեղբայր հարազատ. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ե. 18։ Սիր. ՟Է. 20։)
Զհարազատ եղբայր իւր զհամազասպեան. (Եղիշ. ՟Զ։)
Հարազատաց դաւաճանութիւն. (Նար. ՟Ի՟Զ։)
Հաւատք հարազատացն (այսինքն մարիամու եւ մարթայի). (Կոչ. ՟Ե։)
Զիւր հարազատ. (Պիտ.։)
ՀԱՐԱԶԱՏ. Բո՛ւն ծնունդ, եւ ծնօղ. մտերիմ սիրելի. ազգակից, մերձաւոր, եւ հոգեւոր եղբայր.
Որդւոյդ սիրելոյ ... եւ քում հարազատի. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Հօր (ի թաբօր) հարազատին բարբառ՝ զտէրն յեղելոցս զատոյց. (Շ. տաղ.։)
Արեան հարազատ. (ՃՃ.։)
Որպէս ի մտերիմ հարազատէ։ Որպէս հարազատք թագուհւոյն մեծի. (Խոր.։)
Հարազատն յիսուսի (յակոբոս՝ եղբայր տեառն կոչեցեալ). (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Աստուծոյ հարազատք եղեն. (Լմբ. իմ.։)
Հարազատ ծառային, զորոյ զունկն եհատ պետրոս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 36։)
Հարազատ աշակերտ երեւեցան շնորհացն աստուծոյ. (Վրք. ածաբ.։)
Քրիստոսաժողով հարանց, եւ հարազատից եղբարց. (Տօնակ.։)
ՀԱՐԱԶԱՏ. Սեպհական ինչ. յատուկ. բուն. ճշմարիտ. անխարդախ. յար եւ նման. ընդակից. մերձաւորագոյն.
Ոչ կարէ հարազատ ամուսին ընդ հարճին բնակել. (Մեկն. ղկ.։)
Վերագոյն մասանց կեցուցչաց աստուածականաց՝ արարչութեանդ հարազատաց. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Հարազատ սէր. (Լմբ. սղ.։)
Ճանաչին շարագրածք, թէ խո՞րթ իցեն, թէ հարազատք. (Անյաղթ պորփ.։)
Ընդ առաջին գիրսն հարազատ. (Նախ. իմ.։)
Յաւէտ հարազատ այնր թզենւոյ, զոր տէրն գօսացոյց. (Նար. ՟Թ։)