cut, incision;
division, separation;
— անդամոց, amputation.
τομή sectio ἁποκοπή abscissio. Հատանելն, եւ իլն. կտրումն. բաժանումն. ի բաց բարձումն. կտրելը, կտրուիլը.
Հատմամբ ասպարին։ Տապարաւ հատումն անպտղաբեր ծառոյ։ Հատումն անդամոց. (Շար.։ Շ. մտթ.։ Վրք. հց. ՟Բ։)
Հատմամբ յուսոց՝ երկուց ձեռին. (Յիսուս որդի.։)
Ոչ կարօտանաս սպեղանեաց, ո՛չ հատման, ո՛չ խտրման։ Հատման գլխոյն նայեսցի. (Նար.։)
Հատմունք, եւ խտրանք, եւ որչափ այլ կիրք են. (Պղատ. տիմ.։)
Սկիզբն նախ պոռնկութեան հատումն առնէ. (Յճխ. ՟Ը։)
Բաժանումն է առաջինհատումն ենթակայի իրողութեան. (Սահմ. ՟Ժ՟Է։)
Զի՞նչ ասացիցն, որպէս հատման ինչ է բանի. (Աթ.։)
Ի ձեռն ձայնի հատմամբ որոշեալ։ Համբառնալն ո՛չ յաշխարհէ հատումն է եւ որոշումն. (Նանայ.։)
Բաժանմունս եւ հատմունս յաստուածային ծնունդն մուծանել. (Կիւրղ. գանձ.։)
Զնա կարճէ աստուած կենացն հատմամբն ի չարեաց. (Լմբ. իմ.։)
Ահա եւ հողմն առանց հատման մնայ. այսինքն պակասման կամ ընդհատման, կամ սպառման. (Լմբ. ժղ.։)
Ոչ է հատումն (այսինքն սպառուած) հանդերձելոյն. (Մաշկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հատումն | հատմունք |
| accusatif | հատումն | հատմունս |
| génitif | հատման | հատմանց |
| locatif | հատման | հատմունս |
| datif | հատման | հատմանց |
| ablatif | հատմանէ | հատմանց |
| instrumental | հատմամբ | հատմամբք |