τομός, τομότερος, ἁπότομος scindens, incidens, acutus. Քաջ հատանօղ. հատիչ. սուր. եւ Սաստիկ. կտրուկ.
Հատու քան զամենայն սուր երկսայրի. (Եբր. ՟Դ. 12։)
Սրեսցէ զհատու բարկութիւնն ի սուսեր. (Իմ. ՟Ե. 21։)
Հատու իբր մուրճ. (Մխ. երեմ.։)
Հատու զօրութիւն. (Բրս. սահմ. կրօն.։ Նար. ՟Ժ՟Զ։)
Խիստ եւ հատու հակառակութեանց. (Նար. խչ.։)
ՀԱՏՈՒ. νοσφιζόμενος surripiens, subtrahens. Գող գանձահատ. ճարտարութեամբ ի բաց բարձօղ ընչից այլոյ. խորօղ.
Մի՛ հակառակօղս, մի՛ հատուս. (Տիտ. ՟Բ. 10։)
Մի՛ հատու, (այսինքն) անբամբաս լինել ի գողութեան. (Ոսկ. տիտ.։)
Զգողսն եւ զկծիծսն եւ զհատուսն գտեալս. (Շ. ընդհ.։)