Հատկտաւ

Նոյն ընդ Կտաւատ. որպէս թէ հատեալ բոյս կտաւոյ.

Էառ զհատկտաւ, որ էին փեռինք նոցա. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)

Խնդրեաց ի նմանէ հատկտաւ, զի արասցէ հանդերձս. (Վրք. հց. ՟Ե։)