s.

wound;
ulcer.

s.

θρᾶυμα vulnus. Հարուած կեղոյ. վէրք կամ այրածք բնութեան.

Քազի հարած է, բորոտութիւն գլխոյ է։ Տեսանիցէ զարած հարածոյն. կամ զարած հարածին։ Տեսիլ հարածոյն։ Ըստ ամենայն արածոյ եւ բորոտութեան եւ հարածի. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Գ. 30։)