Enriched dictionaries of Armenian

Anglais Français

denomination;
nomenclature.

προσηγορία, ὁνομασία. appellatio. Կոչումն կամ դրութիւն անուանն. անուն. մականուն.

Եղեւ ամենեցուն մի անուանակոչութիւն. (Բրս. ՟խ. մկ.։)

հրեշտակական, կամ սերովբէից անուանակոչութիւն. (Դիոն. երկն.։)

Տօն կատարի ծննդեանն, եւ անուանակոչութեանն. (Յճխ. ՟Ժ՟Բ։)

Կոչեցաւ սանատրուկ, ի դայակէն անուանակոչութիւնն առեալ։ Այս պատճառ է անուանակոչութեան դաստակերտին. (Խոր. ՟Բ. 35. 43։)

Զազիր եւ գարշ անուանակոչութիւն (պիղծ ախտից). (Բրս. թղթ.։)

Շինէ եկեղեցի մեծ՝ անուանակոչութեամբ սրբոյն գրիգորի. (Յհ. կթ.։ որպէս եւ Պիտ. ստէպ։ Անյաղթ պորփ.։ Շ. թղթ.։ ՃՃ.։)

Եւ Յանուանէ կոչելն, կամ ձայնելն.

Սոսկ ձայենլով (զղազար) անուանակոչութեամբ. (Մամբր.։)

(Ձի) առ անուանակոչութիւն համօրէն դառնայ. (Պիտ.։)

Ստէպ զանունն տալ վայրապար կամ երդմամբ.

Անուանակոչութեամբ սրբոցն մի՛ ճարտարեր (յն. մի՛ սովորեսցիս). (Սիր. ՟Ի՟Գ. 10։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.

Անուանակոչութիւն, ութեան