adj.

of the same name;
homonymous.

adj.

ὀμώνυμος. idem nomen habens, ἑπώνυμος. sui nominis. Կցոր նոյն անուան. համանուն. հէմնամ ատտաշ.

Անուանակցին իւրոյ մարիամու. (Արշ.։)

Էին եւ այլք անուանակիցք սորա. (Սարգ. յկ. ՟Ա։)

Յայլոց անուանակցաց բաժանիցէ. (Մխ. երեմ.։)

Զի մի՛ լուեալ զյիսուսն անուն՝ անուանակից անուամբն (յեսուայ) մոլորիցիս։ Զի մի՛ անուանակցաւն մոլորիցիս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 2։ Շ. մտթ.։)

Ամենայն գիրք զողորմածն՝ աստուծոյ անուանակից ասեն. (Ոսկիփոր.։)

Զմովսիսի փոխանակէն յեսուայ՝ անուանակից գիրքն նշանակեն։ Իւր անուանակից թողոյր զգետն. (Եւս. քր. ՟Ա։)