adj.

ԱՆՎՏԱՆԳԱՒՈՐ ԱՆՎՏԱՆԳԵԼԻ. cf. ԱՆՎՏԱՆԳ.

Յայլ խոտորեցուցանել առաքինութեան տեսակ անվտանգավոր։ Բայց ինձ ո՛վ անվտանգաւոր՝ տուժել զաստուածութիւնն։ Եւ ո՛չ ի բանիցն ինչ յաւելորդաց բարբառել անվտանգաւոր էր. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ. ՟Ժ՟Դ. ՟Ժ՟Ե։)

Որ ինձ անբժշկականն է, քեզ անվտանգելի է։ Անվտանգելի պրծեալ ի պաժոց. (Նար. ՟Ծ՟Է. ՟Հ՟Թ։)

Թափեսցի քո պատուասիրութիւնդ յանվտանգելիսն. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անվտանգաւոր անվտանգաւորք
accusatif անվտանգաւոր անվտանգաւորս
génitif անվտանգաւորի անվտանգաւորաց
locatif անվտանգաւորի անվտանգաւորս
datif անվտանգաւորի անվտանգաւորաց
ablatif անվտանգաւորէ անվտանգաւորաց
instrumental անվտանգաւորաւ անվտանգաւորաւք