hy    |   fr

Անվիրաւոր

adj.

invulnerable

adj.

ԱՆՎԻՐԱՒՈՐ եւ ԱՆՎԻՐԱՒՈՐԵԼԻ. ἅτρωτος. invulneratus, invulnerabilis. Անվէր. անխոցելի.

Անվիրաւոր կացցէ ի նետից թշնամւոյն. (Նեղոս.։)

Յուղարկէր զնա անվիրաւոր. (Մեսր. երէց.։)

Եթէ ոչ ընկալցիս, անվիրաւորելի ես. (Բրս. բարկ.։)

Փութան ճողոպրել՝ անվիրաւորելիք մնալով. (Պիտ.։)

Անվիրաւորելիս պահելով (ի գազանաց). (Խոսրովիկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անվիրաւոր անվիրաւորք
accusatif անվիրաւոր անվիրաւորս
génitif անվիրաւորի անվիրաւորաց
locatif անվիրաւորի անվիրաւորս
datif անվիրաւորի անվիրաւորաց
ablatif անվիրաւորէ անվիրաւորաց
instrumental անվիրաւորաւ անվիրաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անվիրաւորելի

Voir tout