adj.

not liable to injury.

adj. adv.

Որ ոչն կրէ մւստեք զվնաս. անվտանգ. անքոյթ.

Անվնասելի պաշտպանեալ։ Անկորուստ եւ անվնասելի ընդ փրկեցելոցն հաղորդեսցես. (Նար. ՟Ժ՟Բ. ՟Լ՟Զ։)

Զտէրունիսն սիրել, եւ անվնասելի պահել. (Սարգ. յկ. ՟Ժ։)

Դնել անդ զգուշութեամբ զմերսն յանվնասելի յարկսն. (Իգն.։)

Անվնասելի կեցցէ վէմս այս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)

Ոչ վնասօղ. որ չունի վնասել.

Իմ թոյլ տալով՝ ազգաց տիրեն, սակայն իմոց ծառայիցն անվնասելիք են. (Տօնակ.։)