audacity, boldness, rashness, temerity, hardihood;
impudence, sauciness, insolence, arrogance, presumption;
licence, too great liberty;
frolic, youthful pranks;
յանդգնութեամբ, cf. Յանդգնաբար.
τόλμη, θρασύς, τὸ ἑπιχείρον audacia, arrogantia, praesumtio, temeritas ὀρμή, ὄρμημα impetus προπέτεια praecipitantia, petulantia եւ այլն. Յանդուգն գոլ. եւ յանդուգն կամ անխորհուրդ բան եւ գործ. անչափ համարձակութիւն. անամօթութիւն. ժպրհութիւն. յահրութիւն. ձեռներիցութիւն. եւ Յանդուգն յարձակումն.
Յանդգնութեամբ հասեալ էք ի վերայ իմ։ Այր ամպարիշտ յանդգնութեամբ հարկանի ի դիմի։ Յանդգնութիւն նորա խորտակեցաւ։ Առիւծացաւ, որսայր յանդգնութեամբ իւրով։ Արկեր փառս լանջաց նորա (ձիոյ) զյանդգնութիւն։ Դու ինքնին գիտես զյանդգնութիւն ժողովրդեանդ։ Զյանդգնութիւն իւր պահեաց ի հակառակութիւն։ Բարկացաւ տէր Ոզայ, եւ եհար զնա անդ Աստուած վասն յանդգնութեանն.եւ այլն։
Յանդգնութիւն՝ անուսումնութեան է ծնունդ. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)
Եկի յայսպիսի յանդգնութիւն, որ իմս նուաստ անձին անմարթ էր։ Տուք ինձ գեղեցիկ յանդգնութեամբս լինել եզր ի միջի ձերում. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. ատ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յանդգնութիւն | յանդգնութիւնք |
| accusatif | յանդգնութիւն | յանդգնութիւնս |
| génitif | յանդգնութեան | յանդգնութեանց |
| locatif | յանդգնութեան | յանդգնութիւնս |
| datif | յանդգնութեան | յանդգնութեանց |
| ablatif | յանդգնութենէ | յանդգնութեանց |
| instrumental | յանդգնութեամբ | յանդգնութեամբք |