s.

Ինքնատերութիւն, որպէս անձնիշխանութիւն.

Յարդարընկալ կամացն ինքնատիրութեամբ արտազանցեաց Թէոդոր. (մայրագ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ինքնատիրութիւն ինքնատիրութիւնք
accusatif ինքնատիրութիւն ինքնատիրութիւնս
génitif ինքնատիրութեան ինքնատիրութեանց
locatif ինքնատիրութեան ինքնատիրութիւնս
datif ինքնատիրութեան ինքնատիրութեանց
ablatif ինքնատիրութենէ ինքնատիրութեանց
instrumental ինքնատիրութեամբ ինքնատիրութեամբք