being one's own master, free will, liberty, independence;
absolute or supreme dominion.
Որպէս Անձնիշխանութիւն.
զինքնատէրութիւնն եւ զանմահ բնութիւնչեբարձ ի նմանէ. (Սարգ. յուդ. ՟Ա։)
Եւ որպէս նքնիշխան տերութիւն.
Վասն դատողական իշխանութեան տան աշխարհիս եւ ինքնատէրութեանն. (Երզն. մտթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինքնատէրութիւն | ինքնատէրութիւնք |
| accusatif | ինքնատէրութիւն | ինքնատէրութիւնս |
| génitif | ինքնատէրութեան | ինքնատէրութեանց |
| locatif | ինքնատէրութեան | ինքնատէրութիւնս |
| datif | ինքնատէրութեան | ինքնատէրութեանց |
| ablatif | ինքնատէրութենէ | ինքնատէրութեանց |
| instrumental | ինքնատէրութեամբ | ինքնատէրութեամբք |