s.

self-existence, substance, natural production.

s.

τὸ αὑτόματον fortuna, casus, per se fieri Ինքնեղ կարծեցեալ իրք. դիպուած. բախտ հեթանոսական. ինքնեղն գոլ.

Ոմանք (համարեցան) զբախտն եւ զինքնեղութիւնն արդարեւ ինքեամբ, եւ որպէս դիպեցաւ ստեղծեալ իմաստք. (Ածաբ. աղք.։)

Ոչ նքնեղութեանն է տալի զայսքան զօրութիւն։ Յայտ է թէ առաւել քան զինքնեղութիւն ոմն է. եւ այս ո՞վ է՝ բայց եթէ աստուած. (Առ որս. ՟Է։)

Հալլենաց փիլիսոփայիցն կարծիք ... ինքնեղութեան արարածոցս եւ յաւիտենականութեան. (Լմբ. ժղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ինքնեղութիւն ինքնեղութիւնք
accusatif ինքնեղութիւն ինքնեղութիւնս
génitif ինքնեղութեան ինքնեղութեանց
locatif ինքնեղութեան ինքնեղութիւնս
datif ինքնեղութեան ինքնեղութեանց
ablatif ինքնեղութենէ ինքնեղութեանց
instrumental ինքնեղութեամբ ինքնեղութեամբք