s.

deserter, fugitive, turn-coat.

adj.

αὑτομολέων transfuga, perfuga. ինքնին եկեալ եկեալ որպէս փախստեայ.

Կալաւ նա զբազումս ի նոցանէ՝ յարանց ինքնեակաց. (՟Ա. Մակ. ՟Ե. 19։)

Կամ իբր ինքնեակ. ինքնին յառաջ եկեալ. պատահական. αὑτόματος.

Աղօթիւք իւրովք ինքնեկս կերակուր ձկան առատութեամբ շնորհէր նոցա. (Մահ եզեկ.։)

Վասն այսորիկ յառաջագոյն ասէ, զի մի՛ կարիցես՝ թէ ինքնեկ իցեն տանջանքն. (Ոսկ. ես.։)