s.

self-love;
egotism, selfishness.

cf. ԱՆՁՆԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆ. φιλαυτία amor sui ipsius.

ինքնասիրութեան պատրաստեաց զլեզուն ւր սուսեր սաստիչ. (Խոր. ՟Բ. 64։)

յինքնասիրութենէ փառաց փախուցելք. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Վասն իւր հոգալ ինքնասիրութեան մեղադրանք. իսկ վասն պատուիրանացնհոգալ եւ գործել՝ քրիստոսասէր եւ եղբայրասէր կամց գովութւն. (Բրս. հց.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ինքնասիրութիւն ինքնասիրութիւնք
accusatif ինքնասիրութիւն ինքնասիրութիւնս
génitif ինքնասիրութեան ինքնասիրութեանց
locatif ինքնասիրութեան ինքնասիրութիւնս
datif ինքնասիրութեան ինքնասիրութեանց
ablatif ինքնասիրութենէ ինքնասիրութեանց
instrumental ինքնասիրութեամբ ինքնասիրութեամբք