demon, devil, evil spirit;
gnome, spirit, genius.
պ. տիյվ, տիվ, տէվ. δαίμων, δαιμόνιον daemon, daemonium Այս. ոգի չար. չար հրեշտակ. հոգեղէն արարածք ապստամբեալք յաստուծոյ՝ ընդ գլխաւորի իւրեանց, որ կոչի սատանայ, բանսարկու. ... ռմկ. սատանայ, դիւանք. (իսկ սանս. տէվա, աստուած).
Ազմոդեւս դեւն չար։ Ի գայթագղութենէ դիւի։ Զոհեցին դիւաց, եւ ոչ աստուծոյ։ Ամենայն կուռք հեթանոսաց դեւք են։ Անդ դեւք կաքաւեսցեն։ Պատահեսցեն դեւք յուշկապարկաց.եւ այլն։
cf. Դիք.
Մերթ՝ պարզապէս Ոգի. հոգի.
Զկէսն բարի դեւս, եւ զկէսն չարս անուանեցին. (Ոսկ. ես.։)
Զդեւս չար ասացեր. գոն եւ դեւք բարի, զոր եւ դուք եւ մեք հրեշտակս անուանեմք. (Եղիշ. ՟Բ։)
Սա ուրեմն աստուած՝ դեւ իւրաքանչիւր (մարդոյ) պարգեւեաց. զայս արդեօք, զոր ասեմք բնակիչ իսկ ծայրաբար ի մերում մարմնի. (Պղատ. տիմ.։)