incorporeal, immaterial.
ἁσώματος, ἅσωμος. incorporeus, ἅσαρκος, carnis expers. Որ չունի զմարմին, զմիս, եւ զնիւթ. հոգեղէն. աննիւթ. իմանալի. թէնսիզ, պիլա ճէսէտ.
Անմարմնոյ աստուծոյ. (Շ. թղթ.։)
Որ անմարմին բնութեամբ աստուածութեան քո տէր. (Շար.։)
Անմարմինն մարմնանայ, բանն թանձրանայ. (Ածաբ. ծն.։)
Հրեշտակք, եւ դեւք, եւ ոգիք մարդկան՝ անմարմինք են։ Որ ինչ անմարմին է, նա պարզ բնութիւն է. (Եզնիկ.։)
Անմարթ է կապեցելոյ ի մարմին՝ զանմարմնոյ բնութեան զչափ իմանալ. (Լմբ. սղ.։)
Որ անմարմին է, անմարմնովն (պիտի սրբել). (Կոչ. ՟Գ։)
Վա՛շ անմարմինքդ գրեթէ ի մարմնի. (Ածաբ. մակաբ.։)
Անմարմինք ի մարմնի ցուցան։ Անմարմին պարունակօղ բանի. (Շար.։)
Զզէնս անմարմինս զգեցցուք եւ մեք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ։)
Ուսունաբար Անմարմին ասին՝ զոր ինչ լինի վերացուցանել մտօք ի նիւթոյ.
Սեռք անմարմինք են՝ ընդհանուր գոլով։ Յայտ է թէ անմարմին են (ընդհանուրք ամենայն). ուստի յայտ եղեւ, թէ՝ եւ բաղազանութիւնքն անմարմինք են. (Անձ. պորփ։)
Եւ են անմարմինք՝ թիւք։ Զձեւս եւ նոքա անմարմինք խոստովանին գոլ։ Գիծ անմարմին գոլով եւ այլն. (Նիւս. բն. ՟Բ։)
ԱՆՄԱՐՄԻՆ, մինք. գ. Հրեշտակք.
Դասք անմարմնոց։ Որ ըստ անմարմնոց ի մարմնի. (Շար.։)
Յանմարմնոցն հպեցուցանել պարս. (Խոր. հռիփս.։)
Ի վեր համբարձեալ յանմարմնոցն ուրախակցութիւն. (Պիտ.։)
Պարտ իսկ է արդեօք անմարմնոյն՝ եւ սպասաւորութիւնն այնպէս լինել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 32։)
իբր Առանց մարմնոյ. անմարմնապէս.
Սատանայ վիշապ կերպարանի անմարմին, եւ մարմնապէս. (Լմբ. սղ.։)
Ոմանք անմարմին զգալուստն քրիստոսի համարին. (ՃՃ.։)