uninhabited;
uninhabitable, desert, unfrequented, lonely.
ἁοίκητος. inabitabilis, ἁπάνθρωπος, hominum frequentia carens, ἕρημος, desertus, desolatus. Ուր ոչ գոյ մարդ. թափուր ի մարդոյ. անբնակ. ամայի. աւերակ. վիրան. խարապ.
Անմարդ տեղիք. (Խոր. ՟Գ. 20։)
Զերկիրն անմարդ առնել ի մարդկանէ. (Լմբ. ովս.։)
Գաւառք յանմարդ յամայի դարձան, կամ անմարդ եղեն. (Լաստ. ՟Ժ։)
Ամենայն աշխարհն անմարդ է. (Ուռհ. ստեպ։)
Մնաց պարարտ երկիրն իսրայելի անմարդ. (Լծ. նար.։)
ἁνάνθρωπος. inhumanus. իբր Անմարդի, տմարդի. ոչ գրելի ի համար մարդկան. վատատոհմիկ, եւ անագորոյն.
Անմարդք ի ստոյգ մարդկանէ. (Փարպ.։)
Որ սատանայի երկրպագէ, ո՛չ մարդ, այլ անմարդ արժան է կոչել. (Աթան. ՟Ը։)