adj.

inaccessible, unapproachable.

adj.

Անմատչելի. անհպելի. անմերձենալի. ἁπρόσιτος, ἅδυτος. inaccessus.

Բնակեալ ի լոյս անմատոյց. (՟Ա. Տիմ. ՟Զ. 15։)

Յանմատուցից մթից դժոխոց. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 13.) (ա՛յլ յն. ἁδύνατος անհնարին։)

Անմատոյց ամուրք, կամ աշտարակ, բարձրութիւն. (Եղիշ. ՟Գ։ Լաստ.։)

Պատուարր անմատոյց ընդդիմողացն հինից։ Ի մուտս անմատոյցս։ Անմատոյց գեղեցկութիւն։ Զանմատոյց հուրն կիզանող. (Նար.։)

Անսկզբնական զօրութիւնն անմատոյց յումեքէ. (Ագաթ.։)

Ի կեանս յանպատումս եւ յանմատոյցս. (Անյաղթ բարձր.։)

Կամ յոր չէ օրէն մատչել, կամ զոր չէ օրէն մատուցանել.

(Սաւուղ) համարձակեցաւ յանմատոյց խորհուրդն մտաբերել, որ չէր օրէն նմա մատուցանել. (Սեբեր. ՟Զ։)

Եւ ոչ մատուցեալ. չնուիրեալ.

Զանմատոյցն (գինի) չխառնել. (Կանոն.։)

Եւ անշաղախ. անխառն.

Պղինձն անզգայ եւ անմատոյց է ի պղծութիւն. (Եղիշ. յես.։)