adj.

Որ անմահ առնէ. անմահագործ. անմահացուցիչ, եւ անմահական.

Կեանք անմահարար մահկանացու բնութեանս։ Անմահարար բաժակ։ Աղբերացն անապական, որ յետ մահուն անմահարար։ Անմահարար քո մեռելութեամբ. (Շար.։)

Զանմահարար ողկոյզն հասուցեր. (Նար. կուս.։)

Անմահարար եթող արժանաւոր յիշելոց արուեստ. (Պիտ.։)