immortal.
ἁθάνατος. immortalis, ἁκήρατος. incorruptus. Որում ոչ տիրէ մահ. որ ոչն մեռանի. միշտ կենդանի. մշտնջենաւոր. տիրապէս ասի զԱստուծոյ, եւ զհոգւոյ, եւ լայնաբար զայլոց իրաց՝ որ են մշտատեւ, անեղծ, անանց, մնացական. էօլմէզ. պագը.
Աստուածայինն եւ անմահ եւ բոլորիցս իշխեցօղ բնութիւն. (Պրպմ. ՟Լ՟Ը։)
Անմահ տեսակ (այս ինքն ի բնէ, որ է Աստուած). (Պիտ.։)
Անմահիւն անմահանայք. (Խոսր. պտրգ.։)
Յանմահից իմն կարգի դնէր զինքն. (Եղիշ. ՟Ա. որպէս եւ հեթանոսք ասէին)
Անմահ դիք. (ՃՃ.։)
Զբեկումն առիւծուն անմահ, այս ինքն սատանայի. (Եղիշ. դտ.։)
Կոյսք ոչ մահացու ծննդոց, այլ անմահից բաղձացեալք. (Փիլ. տեսական.։)
Լայնաբար առեալ, կամ իբր անմահական.
Արդարութիւն անմահ է. (Իմ. ՟Ա. 14։)
Անմահ անուն, կամ յիշատակ. (Խոր.։)
Կենացն անմահից։ Բարեօք անմահիւք։ (Անմահ տանջանօք. Յճխ.։)
Որդանցն անմահից։ Անմահ զօրութիւն. (Նար.։)
Անմահ չարութիւն. (Եղիշ. դտ.։)
Տունկ անմահ. (Շար.։)
Պտղովք անմահիւք. (Փիլ.)
Անմահ աշխարհս. (ՃՃ.։)
Անմահ զենումն, կամ ապականութիւն, կամ սատակումն. (Նար.։ Խոսր.։) (Ագաթ.։)
Անմահ մահուն դառնութիւն։ Մահուն անմահի։ Ի մահուանէ յանմահուանէ (այս ինքն յանմահէ). (Յհ. կթ.։ Նար.։ Վրդն. սղ.։ Իսկ Լմբ. սղ.)
Անմահ է մարդոյս կամքն ի կենցաղս. իմա՛ կամի անմահ լինել եւ յաստիս։
ԱՆՄԱՀ ԱՆՄԱՀՍ cf. ԱՆՄԱՀԱԲԱՐ.