Անմարմնութիւն, ութեան

s.

ἁσωματότης. incorporeitas, ἁσαρκία. carnis expers esse, macies. Անմարմինն գոլ. աննիւթականութիւն. հոգեղինութիւն.

Անբաժանութիւնն ի վեր է քան զամենայն անմարմնութիւն։ Միութիւն կոչէ զէութեանցն նոցա պարզութիւնս եւ անմարմնութիւնս եւ աննիւթութիւնս. (Մաքս. ի դիոն.։)

Երկակն եւ եռակ աճեցեալ (են քան) զըստ միոյն անմարմնութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)

Առաքինութիւնն ի մարմնի անմարմնութիւն գործէ. (Տօնակ.։)

Ընծայեցէ՛ք կոյսք զանմարմնութիւնն (իբր մեռելութիւն մարմնոյ). (Ածաբ. կիպր.։)

Ոչ Փոխելով զմարմինն յանմարմնութիւն։ Անդ յանմարմնութեան, աստ ի մարմնաւորութեան. (Յհ. իմ. երեւ.։ եւ Սարկ. հանգ.։ եւս եւ Շ. թղթ.։) (Լմբ. սղ.։)

Իբր Նրբութիւն, անօսրութիւն.

Զանմարմնութիւն ձայնին ի ձեռն նիւթական գործեաց երեւեցուցանել. (Երզն. փեր։)