s.

Beelzebub;
satan, devil.

adj.

βεελζεβούλ beelzebub ԲԷԵՂԶԵԲՈՒՂ գրի եւ ԲԵՀԵՂԶԵԲՈՒՂ, ԲԵՂԶԵԲՈՒՂ, եւ այլն. Բառ եբր. պէէլզէպուպ. Այն է Ճանճիկ աստուածն ակկարոնի. զի պէէլ՝ է բահաղ, բէլ, կամ Աստուած, տէր. եւ զէպուպ, ճանճ։ Առ հրէայս յետինս վարիւր իբրեւ Սատանայ՝ իշխան դիւաց.

Բէհեղզեբուղաւ իշխանաւն դիւաց հանէ գա զդեւս. (Մտթ. ՟Ժ. 25. ՟Ժ՟Բ. 24. 27։ Մրկ. ՟Գ. 2. եւ այլն։)

Բելիարայ զանձն դաւանեաց ... բեհեղզեբուղայ ձեղուն նկարեալ. (Նար. ՟Ծ՟Ա։)

ԶՔրիստոսի նշանսն բեղզեբուղաւ համբաւել. (Լմբ. ժղ.։)