adj.

who is possessed by demons;
idolator of many gods.

adj.

πολυδαίμων, δεισιδαίμων multos habens daemonios, superstitiosus Որ ունի կամ պաշտէ զբազում դեւս.

Բարեպաշտն ոչ անաստուած է, եւ ոչ բազմադեւ. (Նիւս. կուս.։)

Ոչ միայն զբազմադեւ պատանին բժշկեալ տեսանէք, այլեւ զդեւսն ի ծովն հեղձուցեալ. (Եղիշ. մատն.։)