adj.

wounded, ulcerated.

adj.

τραυματίος, τραμαυτισμένος, τετραυματισμένος , τεθραυσμένος vulneratus, confossus. (լծ. ընդ հյ. եւ feritus ). Ունօղ զվէրս ինչ որպիսի եւ իցէ. վիրաւորեալ. խոց. խոցեալ. կարեվէր. վէրք՝ խոց ունեցօղ.

Մտին ի վերայ վիրաւորացն։ Մերձենայցէ ի վիրաւոր կամ ի մեռեալ։ Չափեսցեն շուրջ զվիրաւորաւն զվայրս քաղաքին։ Լցէք զճանապարհս ձեր վիրաւորօք։ Առաջի վիրաւորացն քոց։ Ննջեսցես ի մէջ վիրաւորացն սրոյ։ Մերկս եւ վիրաւորս փախչել.եւ այլն։

Իբրեւ օրհասական վիրաւօր։ Բազում վիրաւորս յերկիր անկեալ դիաթաւալ խաղային. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Զ։)

Ցուցանի ի վիրաւորէն, որ վիրաւորեցաւ յաւազակաց։ Ոչ օտարոտի ոք էր վիրաւորին քրիստոս. այլ մերձաւոր եւ դարմանիչ նորա. (Եզնիկ.։)

Գլուխ աշակերտացն փորձեցաւ, զի բժիշկ լիցի վիրաւորաց. (Մեկն. ղկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վիրաւոր վիրաւորք
accusatif վիրաւոր վիրաւորս
génitif վիրաւորի վիրաւորաց
locatif վիրաւորի վիրաւորս
datif վիրաւորի վիրաւորաց
ablatif վիրաւորէ վիրաւորաց
instrumental վիրաւորաւ վիրաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անվիրաւոր

Անվիրաւորելի

Վիրաւորեմ, եցի

Վիրաւորիմ, եցայ

Վիրաւորիչ

Վիրաւորութիւն, ութեան

Voir tout