Վիրեմ, եցի

ն.

Վիրաւորել. խոցոտել. թրածեծ առնել.

Ծանրագոյն վիրեաց, եւ կոտորեաց չար զամենայն զօրս հռոմայեցոցն։ Զիրեարս վիրէին, այսինքն թրատէլին. (Մարթին.։)

Զձեռնն հատանեն զվիրողին. (Մխ. դտ.։)

Դուռն՝ որ զողորմած բժիշկն առ վիրեալս ածեր. (Տաղ.։)