s.

act of being wounded, state of ulceration.

s.

Վէրս առնելն եւ առնուլն. Վիրաւորութիւն. խոցուած. վէրք. հարուած.

Օգնեցէ՛ք ցաւակցութեամբ անկանգնելի անկելոյս վիրառնութեամբք։ Զո՞ր սպեղանիս կազմեցից ծայր ի ծայր վիրառնութեանցս կամ իմոյ վիրառնութեանս. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վիրառնութիւն վիրառնութիւնք
accusatif վիրառնութիւն վիրառնութիւնս
génitif վիրառնութեան վիրառնութեանց
locatif վիրառնութեան վիրառնութիւնս
datif վիրառնութեան վիրառնութեանց
ablatif վիրառնութենէ վիրառնութեանց
instrumental վիրառնութեամբ վիրառնութեամբք