adj.
Վիրաւոր. որ ունի զվէրս կտրելիս եւ խտրելիս. յն. հատեալ եւ խարեալ.
Վիրածն յորժամ տեսանիցէ զբժիշկն, զի կտրել զվէրսն կամիցի, ահագին համարի։ Մի՛տ դիր այնոցիկ՝ որք անձանց մեղացն զգայցեն, զիա՛րդ քան զվիրածսն դառնագոյնս պաղատին. (Սեբեր. ՟Թ։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 14։)