ՆԱՒԱՍՏԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ որ եւ Նաւաստականն (արուեստ). cf. ՆԱՒԱՍՏՈՒԹԻՒՆ.

Երաժշտութիւն, իմաստասիրութիւն, երկրաչափութիւն, նաւաստականութիւն. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նաւաստականութիւն նաւաստականութիւնք
accusatif նաւաստականութիւն նաւաստականութիւնս
génitif նաւաստականութեան նաւաստականութեանց
locatif նաւաստականութեան նաւաստականութիւնս
datif նաւաստականութեան նաւաստականութեանց
ablatif նաւաստականութենէ նաւաստականութեանց
instrumental նաւաստականութեամբ նաւաստականութեամբք