the first month of the ancient Armenian calendar, (August).
գրի եւ յուղղականն՝ Նաւասարդի. (որպէս թէ՝ Նոր այս արդ կամ արտ. եւ կամ որպէս պ. նէվ էսիր, այս է՝ նոր ժամանակ կամ եղանակ). Առաջին ամիս հայոց եւ տարեգլուխ, ըստ շարժական տոմարի յայլեւայլ ժամանակս. եւ ըստ անշարժ տումարի յայսմաւուրց՝ որ յարմարեալ է աստուածաշնչի, կամ դարու սրբոց թարգմանչաց, համեմատ մետասաներորդ աւուր օգոստոսի.
Զնաւասարդաց ժամանակօքն։ Զտօնս նաւասարդաց. (Բուզ. ՟Դ. 15։)
Ի ժամանակի դիցն ամանորաբեր նոր պտղոց տօնին ... յօր ուրախութեան նաւասարդի աւուր. (Ագաթ.։)
Ի նաւասարդէ ի նաւասարդ. (Եղիշ. ՟Բ։)
Սկիզբն տօմարի հայոց, նաւասարդի, հոռի, սահմի, տրէ, քաղոց, եւ այլն. (Տօմար.։)
Նաւասարդոջ ըզսալ հարեալ. (Շ. վիպ.։)
Նաւասարդի՝ նոր ասի, այսինքն սկիզբն տարւոյ, կամ ա՛րդ է ժամանակ նաւելոյ։ Հայոցս է ի վերայ որդւոց Հայկինն, եօթն արու, նաւասարդ, հոռի, եւ այլն. եւ երեք դուստր, մարերի, եւ այլն. եւ երկու ի վերայ եղանակացդ, մարգաց, եւ հոտից։ Իսկ աղուան ամիս նաւասարդուլ, որ է նաւասարդեցի. այսինքն ի թոռանց է, ի յուստերաց կամ ի դստերաց. (Վանակ. տարեմտ.։)
Նաւառուզ, որ թարգմանի նաւասարդ. (որպէս նոր օր. որ եւ գարնանամուտ, նէվրուզ). (Ուռպ.։)
Իսկ (Ստեփ. լեհ.) համարի զնաւասարդն եդեալ յանուն նաբոնասարայ տոմարագէտ արքայի բաբելացւոց։