s.

naval engagement;
mock sea-fight, naumachy.

s.

ναυμαχία navalis pugna, navale praelium. Նաւական մարտ՝ պատերազմ. նաւակռուութիւն.

Երկիր եւ ծով լնու նաւամարտութեամբք եւ հետեւակ զօրօք. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Ոչ է նաւամարտութեամբ յաղթել ումեք, եթէ ոչ նաւական զօրութիւն իցէ ի նաւին. (Նիւս. երգ.։)

Տասն ամաւ յառաջ քան զնաւամարտութիւնն՝ որ ի սալմանին. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)

Զնաւամարտութենէն՝ որ եղեւ յելլենացւոցն առ բարբարոսսն, մեք ասեմք. (անդ. ՟Դ։)

Հարկ է լինել նաւամարտութիւն վաղիւ, կամ ոչ լինոցել. (եւ այլն. Պերիարմ.։)

Եղեւ պատերազմ եւ նաւամարտութիւն սաստիկ ի մէջ ծովուն. (Արծր. ՟Բ. 1։)

Էր եւ տուն մեծ, յորում գրեալ էր նաւամարտութիւն քսերքսի ընդ աթենացիս. (Պտմ. աղեքս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նաւամարտութիւն նաւամարտութիւնք
accusatif նաւամարտութիւն նաւամարտութիւնս
génitif նաւամարտութեան նաւամարտութեանց
locatif նաւամարտութեան նաւամարտութիւնս
datif նաւամարտութեան նաւամարտութեանց
ablatif նաւամարտութենէ նաւամարտութեանց
instrumental նաւամարտութեամբ նաւամարտութեամբք