adj.

agreeing with, privy to, instrumental in;

s.

accomplice, partaker in;
— լինել, to be a party to or instrumental in, to agree with, to approve of, to consent to.

adj.

ὀμόνοος բայիւ ὀμονοέω, συνευδοκέω concors, consentiens, complacens Համակամ. համախոհ. մեկ սիրտ՝ մեկ հոգի.

Առ ի կոտորումն նմին եւ կամակցաղ նորա. (Եսթ. ՟Ժ՟Դ. 13։)

Կամակից էք գործոց հարցն ձեռոց։ Որ կամակիցն լինին գործելեացն. (Վկ. ՟Ժ՟Ա. 48։ Հռ. ՟Ա. 32։)

Ոչ եղէց քեզ կամակից. (ՃՃ.։)

Կամակից էին ընդ տէրութիւն պապայ. (Խոր. ՟Գ. 36։)

Խարհրդակից իւր եւ կամակից կացուցանէր. (Յհ. կթ.։)

Բնութիւնս քարշօղ, եւ հեշտութիւնն գող, եւ մարմինս կամակից. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Դժկամակից լինիմ

Voir tout