ԽՆԱՄՈՂԱԿԱՆՆ գ. ԽՆԱՄՈՂՈՒԹԻՒՆ. Գործ խնամոց. Խնամ. խնամակալութիւն.
Այլ զխնամողականն եւ զփոխարէնն ասէ երախտեաց հօր մօր հատուցանել. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)
Աստուծային բարեխնամութեանմբդ տանտեսեցեր զտիեզերահրաշն խնամղութիւն առ կորուսելոյն մեծ թշուառութիւն. (Նար. ՟Ժ՟Ե։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խնամողութիւն | խնամողութիւնք |
accusatif | խնամողութիւն | խնամողութիւնս |
génitif | խնամողութեան | խնամողութեանց |
locatif | խնամողութեան | խնամողութիւնս |
datif | խնամողութեան | խնամողութեանց |
ablatif | խնամողութենէ | խնամողութեանց |
instrumental | խնամողութեամբ | խնամողութեամբք |