ԽՆԱՄՈՂԱԿԱՆՆ գ. ԽՆԱՄՈՂՈՒԹԻՒՆ. Գործ խնամոց. Խնամ. խնամակալութիւն.
Այլ զխնամողականն եւ զփոխարէնն ասէ երախտեաց հօր մօր հատուցանել. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)
Աստուծային բարեխնամութեանմբդ տանտեսեցեր զտիեզերահրաշն խնամղութիւն առ կորուսելոյն մեծ թշուառութիւն. (Նար. ՟Ժ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խնամողութիւն | խնամողութիւնք |
| accusatif | խնամողութիւն | խնամողութիւնս |
| génitif | խնամողութեան | խնամողութեանց |
| locatif | խնամողութեան | խնամողութիւնս |
| datif | խնամողութեան | խնամողութեանց |
| ablatif | խնամողութենէ | խնամողութեանց |
| instrumental | խնամողութեամբ | խնամողութեամբք |