mixture, composition;
incorporation, junction, union.
Խառնումն իրի ընդ իրի. բաղադրութիւն խառնուած.
Վասն որոմանցն խառնութեան ո՛չ եւ զցորեանն ի բաց ընկենուն. (Շ. թղթ.։)
Իբր զճնշումն խառնութեան խնկոց։ Միայն մեղսամարգ, խառնութիւն ներհակական. (Նար. կուս. եւ Նար. ՟Ծ՟Ե։)
Միայնառանձինն առանց ընկերին խառնութեան վնասակար լինի. (Եզնիկ.։)
Որչափ յաճախեաց նա զխառնութիւնս իւր ի բազմականս նոցա, եւ այլն. (Եփր. համաբ.։)
ԽԱՌՆՈՒԹԻՒՆ. Միաւորութիւն անշփոթ.
Մերակերպարան խառնութիւն։ Անապական խառնութիւն կերպացեալ զմերս ի մարմնի։ Աստուածութեանն խառնութիւն բովանդակապէս. (Նար. ՟Ժ՟Դ. ՟Լ՟Դ. ՟Կ՟Է. ՟Ղ՟Գ։)
ԽԱՌՆՈՒԹԻՒՆ. Միաբանութիւն. կենակցութիւն.
Վասն ժողովոյն նոցա, եւ վասն խառնութեան նոցա։ Խառնութիւն այնոցիկ՝ որ ոչ միաբանէին գործոցն նոցա, պակասութիւն եւ պատաղիչ համարել էին նոցա. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 17։)
Կամ որպէս Խառնք. մարձաւորութիւն ըստ մարմնոյ.
Զկերակուրս եւ զմպելիս, եւ զխառնութիւնս, եւ որ այլ եւս մարմնաւոր հեշտութիւնս. (Ի գիրս խոսր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խառնութիւն | խառնութիւնք |
accusatif | խառնութիւն | խառնութիւնս |
génitif | խառնութեան | խառնութեանց |
locatif | խառնութեան | խառնութիւնս |
datif | խառնութեան | խառնութեանց |
ablatif | խառնութենէ | խառնութեանց |
instrumental | խառնութեամբ | խառնութեամբք |