purity, unmixed state;
intemperance.
τὸ ἅκρατον. puritas. Անխառն գոլն. պարզութիւն. զտութիւն.
Անխառնութիւն բաժակին. (Ասող. ՟Գ. 21։)
Եւ չխառնիլն ի մէջ մարդկան. առանձնութիւն. հրաժեշտ. τὸ ἅμικτον. solitudo.
Հասարակութեամբ զանհասարակութիւն պահէ (կատարեալ միանձն), եւ անխառնութեամբն զեղբայրսիրութիւն. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)
Ամենայն սնափառութեան եւ կենցաղական խաբէութեան անխառնութիւն. (Նիւս. երգ.։)
Եւ չխառնակիլն կենդանւոյ ընդ օտար տեսակի.
Անհատ է իւրաքանչիւր բնութիւն, եւ ի միմեանս անխառն, ըստ անխառնութեան ձիոյն յարջառոյն տեսակ. (Մագ. քեր. եւ Երզն. քեր.։)
Ըստ յն. ոճոյ. ἁκρασία. intemperantia, incontinentia. անբարեխառնութիւն. անժուժկալութիւն. անարգել բերումն ի ցանկութիւնս.
Ի ներքոյ լի են յափշտակութեամբ եւ անխառնութեամբ։ Զի մի՛ փորձեսցէ զձեզ սատանայ վասն անխառնութեան ձերոյ. (Մտթ. ՟Ի՟Գ. 25։ ՟Ա. Կոր. ՟Է. 5։)
Ընկղմիցին յանխառնութեանն խորս. (Ոսկ. ես.։)
Իսկ Երզն. մտթ. կամելով հայկաբանութեամբ մեկնել, իբր անհաղորդակցութիւն, գրէ.
Անխառնութիւն կա՛մ զայն ասէ, որ յայլոց առնու զրկութեամբ, եւ ինքն բնաւին ումեք ոչ հաղորդի. կամ անխառն՝ պարկեշտ անուամբ զխառնակն եւ զպիղծն ասէ, զի ոչ ոք խառնի ի նա վասն աղտեղութեանն։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անխառնութիւն | անխառնութիւնք |
| accusatif | անխառնութիւն | անխառնութիւնս |
| génitif | անխառնութեան | անխառնութեանց |
| locatif | անխառնութեան | անխառնութիւնս |
| datif | անխառնութեան | անխառնութեանց |
| ablatif | անխառնութենէ | անխառնութեանց |
| instrumental | անխառնութեամբ | անխառնութեամբք |